İstanbulda... Şiiri - Aydın Yüzgüleç

Zamanı kaale almıyor,adam
Odasındaki mum sönse; gece
Donarak düşünüyor herşeyi
Az olsun konuşmuyor hiç kimse ile.
Aynalardaki kalbine bakıyor,çiçekli kanepeye oturmuş
İstanbulda, bir otel odasında...

Boyaları silinmiş tahta kapının
Nemli gözler ile baka baka,adam
Gidenleri bekliyor,düşlerle ısınarak
Kararsız bir eylemdir, onun için ağlamak
İstanbulda, bir otel odasında...

Ağlıyordu adam, gidişine onun ve istanbula
Ona benziyordu istanbul,onun gibi güzel,onun gibi acımasızdı
Zaten o yok iken anlamsızdı
İstanbulda, bir otel odasında...