Bir garip şey şu tren yolculuğu
İnsanlar öyle telaşlı ki sorma
Çamurlar içinde trene koşanlar
Trenin boylu boyunca
simit satanlar.
Bir de düdük sesi....
Ve demir yolun üzerine
abandı bütün gücüyle
peş peşe odalar.
Ben pencerenin kenarındayım,
Gözüm pencerenin camında
camda su damlacığında
Kulağım içeride
gürültüde
Aklım İstanbul'da
İstanbul'dan başka sende.
İstanbul a-ha şu ötede
Koca elli, koca şehir.
Neden bilmem seni orda düşünüyorum
(gerçek sen gibi)
Ve, şimdiden seviyorum İstanbul'u
Seni seviyor gibi.
17.12.1992
Kayıt Tarihi : 10.6.2003 00:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!