İstanbul' un Öte Yanı

ağırlaştı da ağırlaştı günler
umarım
geçip giderlerdi

döküldüler
lime lime
eridiler pul pul

umutlarım
o ki
tablo gibi bir yaşamdan
kaydılar
utanmazlar
vedalaşmadılar bile
gittiler
sorgusuz sualsiz

bir aslan yesin isterdim beni
sırtlan doldu her yanım
değseydi canıma deseydim
oh deseydim

gülümserim olanlara
alaycı
görmek isterim nicelerini
bakınırım dönüp dönüp
ararım tey gerilerden
dostlar
dostlarım
dost bildiklerim

dost bildiklerime yanarım

tutunamıyorum
yıkılıyor
kayıyor her yan
aşikar
açlık yoksulluk bedenlerde
pabuçlar paçalar çamur
küçük bedenler ıslak
büyükler korkuyor
büyükler korkak

utanmaz ayaz
üşütüyor
işliyor iliklerine çocukların
kavuruyor soğuk
soğuk acımasız
İstanbul mu
merhametsiz
İstanbul haylaz
neredeyse her yeri
pis yüznumaralar
yollar parklar duraklar
sidik kokuyorlar
neye yararlar

tavernası kasrı
aryası operası
çocukları barındırmaz hasıl
saymayın
öte tarafı
öte tarafı fasıl
toyu ustası
melezi hası
karısı adamı
puştu safı
pulu parası
anası avradı
koca memleketin
yağmalanırcasına
koca memleketin aynası

tükeniyorsun koca İstanbul
buralar şu sıralar
bu şehir şu sıralar
şu sıralar yüz karası

29 ocak 2002/İstanbul