İstanbul’un gözleri doldu
Sen sır olup giderken
Kolumdaki saat bile
Zamanı sonsuza vurdu
Yüreğimin üşümelerinden
İçimdeki garip telaş
Ayaklarımın dibinde cansız
Sanki ilkbaharda sararan
Hüzün yaprağı buydu
Aslında gelen ilkbahardı dediler
Giden senmişsin bilemediler
Sevdamın esrik sabahı
Telefonum bile çalmaz oldu
Susmak nedir bilmezken
İstanbul’un gözleri suskun
Sen ardına bile bakmadan giderken
Islak yaprakların yürekleri dolandı
Yollarına çaresizlikten
Hışırtısı sağır edecek sanki
Esef rüzgarlarının
Kolumdaki saat bile zamanı dondurdu
Vakit gebe kaldı duruşlara
Gelecek sonbaharlarda
Sen yokken buralarda
İstanbul'un gözleri soldu
19.04.2004
Hürrem YalçınKayıt Tarihi : 19.4.2004 23:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Güzel bir çalışma tebrikler.İlyas Özmen
Güzel bir çalışma tebrikler.İlyas Özmen
TÜM YORUMLAR (5)