İstanbul’un Denizleri Şiiri - Ensar Aktaş

O eğlence senin bu eğlence benim
O diskotek senin bu diskotek benim
Alt üst ettin bütün İstanbul’u
Ama bana rastlamadın
Beni bulamadın değil mi?

Arkadaşlarımdan duydun
Onlar söylediler sana
Eğlenceyi çok sevdiğimi
Her gece bir barda
Her gece bir tavernada olduğumu

Ama bir bilsen, bir bilsen
Ben hangi meyhanelerde
Ben hangi eğlencelerde
Her gece eğleniyor
Felekten bir gün çalıyorum

Bilemezsin, bir onu bilemezsin
Çünkü onu sana söylemediler
Bir tek onu söylemediler sana
Benim denizlerden kopamadığımı
Ayrılamadığımı söylemediler değil mi?

Göller, denizler, deryalar
Benim herşeyimdir onlar
Bilhassa İstanbul’un denizleri
İstanbul’u ikiye bölen Boğaziçi
Benim en büyük aşkımdır Haliç’i

Akşamları İstanbul’u terkeden
Dünyaları karartan güneşin
Kızıllığını, sıcaklığını seyrediyorum
Kokusunu ciğerlerime çekiyorum
Yalnız başıma o sahillerde

Ay dedeyi, yıldızları seyrediyorum
Mehtaplı gecelerde
Bir Türk bayrağı var sanki
Denizin tam orta yerinde
Kız Kulesi gibi yükseliyor göklere

Bir nebze olsun güneşin esrarını
Anlayabiliyorum gece yarısı
Kendisi yok ortalarda amma
Aya, yıldızlara yansıttığı ışığıyla
Seyrediyorum İstanbul’u

Gönlüm uyanıyor sabahları
Kuşların cıvıl cıvıl cıvıltılarıyla
Minarelerden gelen ezan sesleriyle
O serin, o soğuk dalgaların
Ayaklarıma değdiğini hissediyorum

Hele o balıkçı teknelerinin
Denizin yaylımı üzerinde
Salına salına dalgaların arasından
Bir kervan gibi uzaklaşmaları
Beni o kadar duygulandırıyorki…

Belki anlamazsın sen bunları
Denizle, güneşle mutlu oluşumu
Belki bunun neresi güzel
Neresinde eğlence bunun dersin
İstanbul sevgisi nedir bilemezsin

Ama şunu bilki, benim eğlencem
Tavernam, meyhanem, neşem
Herşeyim, bütün mutluluğumdur onlar
Şu yeryüzünde gönlümü ferahlatan
Beni eğlendiren, mutlu kılan
Tek şeydir İstanbul’un denizleri

Rotterdam,22-03-1989