İstanbul’um, susuyorsun
Caddelerin, sokakların susuyor
Bir matem marşı yükseliyor orta yerinden
Bir ses çığlık oluyor yedi tepeden
Sen susuyorsun
İstanbul’um, kanıyorsun
Kızıla boyanmış
İki koldan marmarayı saran ellerin
Bir gemi yarıyor boğazını orta yerinden
Sen kanıyorsun.
İstanbul’um, üşüyorsun
Temmuz karıyla kaplanıyor yüzüme düşen izin
Nisana gecikmiş bir yağmurla ıslanıyorsun
Alev alev yanıyor ta içinde bir yürek
Sen üşüyorsun
İstanbul’um, biliyorsun
Baktığın an gözlerimin içine
Susuyor, kanıyor, üşüyorsun
Hüznünü isyan bayrağı gibi açma yüzüme
İstanbul’um, biliyorsun...
Çiğdem SarıKayıt Tarihi : 25.9.2002 21:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!