Akşamın tatlı karanlığı çöktüğünde,
Hayallere dalıyorum gizlice..
Her zamanki gibi gözlerimin önüne ilk gelen,
İstanbul'um oluyor.
Yosun kokan denizin,
Çamlıca tepesi,
Seni seven insanların,
Ve daha ötesi...
İsterdim ki, gerçekte de seninle olmak,
Seninle yaşamak bu dünyayı.
İstemez miydim, hiç istemez miydim,
Son nefesime dek sende yaşamayı...
Kayıt Tarihi : 5.2.2005 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!