Ne kömür kokan
Arka sokakların
Kasvetli havası
Anlar beni
Varoşlarında İstanbul'un
Ne de raksa doymaz
Beyoğlu geceleri..
Havada simit kovalayan
Kadrolu martısıyım
Bundan sonra
Eminönü vapurunun
Çiçeği burnunda
Kudreti kalbinde
Saf bir gencin kokusuyum.
İtalyan yokuşu kadar
Sarp, bitkin
Çamlıca kadar
Eski ama engin
Her yaşlının
Gözünde buğusuyum
Hayata tasvir sensin!
Kız kulesi emrimde
Bir demli çay
Bir simit eşliğinde
Burnumda tüterken
Gelmesen de bilmen gerek
Sevdiğim! Aşk uyumaz beşiğinde
Görmesen de duyman gerek
İstanbul'um var artık
Artık benim de
Kayıt Tarihi : 15.1.2004 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)