İstanbul'um Şiiri - Fatma Ful Özok

Özledim seni
İstanbul’um
Doğduğum toprağı
Yaşadığım yerleri.....
Halbuki daha dün
Seni terk ederken
Tek suçluydun.
Tüm acılardan
Sen sorumluydun...
Oysa şimdi
Nasıl özlüyorum seni.
Kadıköy’de sahilde
Cebimdeki son parayla
Çay içtiğim günleri...
Akmar pasajının tozlu
Kitap kokularını.
Hatta Salı pazarını...
Eminönünde bol soğanlı
Balık ekmek yemeyi.
Tahtakale’de incik boncuk seçmeyi
Mehmet efendi kahvecisinin
Kokusunu duyup
Yorulduğumu fark ettiğim günleri...
Salep içip dinlendiğim
Üsküdar vapurunu,
Boğazın kokusunu...
Evime giderken bindiğim
Çengelköy dolmuşunu....
Hele o Çınaraltı yok mu?
Hafta sonlarını iple çektiren...
Ya Kandilli... Canım okulum....
Kokladığım toprağım, çocukluğum
Genç kızlığım, kadınlığım, analığım...
Bir ömrü yaşadığım;
İstanbul’um
(mayıs 2003)