İstanbul'u Yaşamalı Şiiri - Evren Özcan

Erkenden uyanmalı bu yorgun sabaha,
Ona can katmalı herhangi bir tepeden.
Kendinden önce onun yüzüne su vurmalı,
İstanbul'u yaşamalı.

Fayton nedir bilmezler
Sorsan şu üç-beş yağıza
Tramvaydan sohbet aç
Bak, kal! Birinin ağzına.

Güneşten bile önce uyanmalı sabaha
Onu uyandırmalı bu yara.
Balçık sıvamaya kalksan suratına
-Makyajsız da güzelim, der çıkar karşına.

İstanbul'a vuran Güneş'in
İçi acır az sonra
Pişman olup, özür diler
Getirdiği baharla.

Karakışı baldan tatlı,
Sohbetine doyum olmaz,
Çay ile peynir simit arası
Sanki Anadolu Yakası.

Vapurların çığlıkları
Hiç küstürmez kulakları
Sesine kurban olduğum
İstanbul'u yaşamalı.

Birkaç yıkık evi görme
Düşün orası bağırsakları
Sen gel kalbine
İstanbul'u yaşamalı.