İstanbul’u Sevemedim Şiiri - Güllü Alemdar

Ay geceye küskün
Ben ise İstanbul’a
Güçlüydü oysa;
Karşısına durduğunda

Zülüfleri yüzüne dökülmüş
Delice esen rüzgardan
Al al yanaklarını
Göz pınarlarından akan
Su zerreleri incitmiş
Gece boyu...

Hedefler koymuş,
Uzun uzadıya
Yaşayabilmek için

Sözler yitik,aşklar yitik
Yüreğine saklamıştı
Tüm anıları...

Aşkını kalbine gömüştü,
İstanbul’u sevebilmek için
Meğer nelere mal olmuştu

İstanbul,
Ey koca şehir
Tepelerin yetmez avunmaya
Acımdan ölsem de
Gitmem artık uzaklara
Seni sende yaşarım hayatımca

(Gülnida)