İstanbul'u Sensiz Yaşamak Çok Zor!

İstanbul ah! İstanbul.
Aynı kaderi mi paylaşıyoruz seninle?
Nerede martı seslerin, nerede yeşil denizin?
Her bahar olduğu gibi neden yeşermez boğaz?
Manolyalar, erguvanlar
Nereye gizlendiler?
Kocaman buğulu bakışlarımız nerde?
Ah sevgili!
Sen halimi gel İstanbul’a sor
İstanbul’u sensiz yaşamak çok zor!

Anlamsız artık Beyoğlu’nu dolaşmak
Pierre Loti’den boğazı seyre dalmak
Göksu’da küreklere sarılıp mehtaba çıkmak
Senin sesin yoksa duyulmaz Çamlıca’nın kasım sakaları
Ah sevgili!
Sen halimi gel İstanbul’a sor
İstanbul’u sensiz yaşamak çok zor!

Her gün belki seni getirir diye
Haydarpaşa’da dokuz trenini bekliyorum
Kah Kadıköy iskelesindeyim
Kah Yuşa tepesindeyim
Dualar ediyorum senin için
İstanbul göremez oldum güzelliğini
Ah sevgili!
Sen halimi gel İstanbul’a sor
İstanbul’u sensiz yaşamak çok zor

Kalemimi alıp elime
Bir İstanbul çiziyorum yüreğime
Buğulu bakışlarınla daha bir güzel
Yeşil gözlerinle daha bir yeşil
Sesinle şenleniyor Çamlıca
Gülüşünle güzelleşiyor boğaz
Ellerim açılmış Yaradan’a
Amin diyor Yuşa tepesi dualarıma
Gel diyorum gel, ey sevgili
Sensiz yaşanmıyor İstanbul’un ne günü ne gecesi
İstanbul ve sen
Yüreğimin en girift bilmecesi

Ah sevgili!
Sen halimi gel İstanbul’a sor
İstanbul’u sensiz yaşamak çok zor!