İstanbul'u Satıyorum Şiiri - Sedat Kumova

İstanbul’u satıyorum
Cebimde beş kuruş kalmadı
Tepeleri gösterdim sahilden
Eser kalmadı dediler yeşilden
Kız kulesini sundum
Belki alan olur umdum
Sustum, gözlerimi yumdum
Kız çoktan öldü dediler
Galata’yı verdim
Ahmet Çelebi buradan geçti Üsküdar’a
Tarihi önemlidir dedim
Teknoloji ilerledi,
Motor kullanıyoruz Beşiktaş’tan dediler

İstanbul’u satıyorum
Cebimde beş kuruş kalmadı
Kimi denediysem satın alan olmadı

Suya gümüş düşünce
Sultan Ahmet’in ilk ışıklarıyla
Açtım gözlerimi
Ve bu etkiyle yazdım bunları
İstanbul’u satamazdım imkanım olsa bile
Boğazımda kalırdı Marmara’nın suları

(23 Nisan 05, İstanbul)