İstanbul, uzaklardaki şehir,
Andığımda duygularım erir.
Her anın inan bir ilham verir,
Bu hasretimi yaşatan şehir.
Gel desen de, gelemem, bilirsin,
Tek duygum, ortamım, ahengimsin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
