Ayrılık nedirki bir kara bulut
Atar yağmurunu dökerde gider
Üzülme ey gönül gel onu unut
Bir zaman boynumu bükerde gider
İstanbul içinde güzeli boldur
Aldanma birine ömrünü doldur
Ne ümidin kaybet ne yüzün soldur
Vefasız öyledir çekerde gider
Ayrılıklar sever bu son baharı
Dallarını eğer koca çınarı
Fırtınalı eser hasret rüzgarı
Koparır sevgiyi sökerde gider
Arama boş yere dağı denizi
Aşkı bilmeyenin bulunmaz izi
Unutmaya çalış yok bundan tezi
Gönlü yoksa senden bıkarda gider
Yolcusu değilsin sen bu yolların
Boşa beklemesin açıp kolların
Bu koca şehirde geçse yılların
Eller gözyaşına bakarda gider
İster sarışını ister esmeri
Vefasız olunca dönmüyor geri
İkiye bölünmüş İstanbul yeri
Aradan ne sular akarda gider
İstanbul bu aşka düşmez olaydım
Gelipde dağ tepe aşmaz olaydım
Dolup sevgisiyle taşmaz olaydım
Bütün ümidimi yıkarda gider
Kayıt Tarihi : 20.11.2010 21:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!