İstanbul'da Bir Kızın Mavi Gözleri

İstanbul’da bir kızın mavi gözlerini
Yürek teknemde yoğurdum
Paramparça kalbimi
Baştan başa yeni kurdum

Ahh İstanbul ahh
Az kalsın beni yakacaktın!
Değirmen taşları gibi öğütüp
Herhangi bir çöplüğe atıp
...ve memleketime bir mektup yazıp
Ağıtlar yaktıracaktın değil mi?

...sonunda
İstanbul’da bir kızın mavi gözlerini
Yürek teknemde yoğurdum
Paramparça kalbimi
Baştan başa yeni kurdum

Ahh İstanbul ahh
Ben seni zaptetmeyi bildim!
Yoksa
Beni bir canavar gibi yiyecektin

İstanbul boğazının tüm sularını içtim ki
Sevgilimin gözleri
Gözleri mavileşti
Sonra
Emirgan, yıldız parkına ve hatta boğazın üstüne
Yemyeşil bir halı serdim
Üzerinde sere serpe yatan yarimin yanından
İstanbul’un yedi tepesine selam verdim

İşte bu vadide
Yosmam başını göğsüme yasladı
Gözlerini gözlerime dayadı
Sanki tarifsiz bir saldırının başlangıcıydı bu
Lav gibi arzu dolu bakışlar beni bombalıyordu
Her gelen kor parçası
Yüreğimde cız ediyordu
O iki mavi denizin derinliklerinden
Bir türlü gözlerimi alamıyordum
Ben büyülenmiş miydim?

Ey benim Yüce Allahım
Şahlanan bu yüreğimle
Anadolu hisarından Rumeli hisarına atlayabilirdim
Yarimin üzerine bindiği bir Anka kuşuna dönüşüp
Boğazın engin suları üstünde uçabilirdim
Seni sokak sokak,
Ev ev dolaşabilirdim