İstanbul ağlıyor Şiiri - Yasemin Çandur

İstanbul ağlıyor
Sensiz sokakların üzerine
Birbir hasretini döküyor,insanların üzerine
Rüzgarlar seni fısıldıyor,İstanbul ağlıyor diye
Bir sis çöküyor omuzlarıma
Birsessizlik uğultusu dolaşıyor kulaklarımda
Yalnızlık çığlğık çığlığa bağırıyor
İstanbul ağlıyor
Sonbaharlarda bir seni düşünüyorum
Bir yaz yağmuru yağıyor üzerime
Sensiz sokakları bomboş görünce
Ben ağlıyorum,İstanbul ağlıyor
Sana,sensizliğe ve senin çaresizliğine
İstanbul görüyorum gözlerim yaşlı
seni çağırıyor bulutlu göklere
Ve senin sonsuza dek dönmeyeceğini görünce
Ben ağlıyorum,sonkez İstanbul ağlıyor
Sana,sensizliğe ve imkansızlığa