İstanbul Şiiri - Berna Ocakçıoğlu

Beni hasretini ezberlediğim İstanbul'a götürün
Önce kumsala durmadan öpücükler konduran
Dalgaları seyredeyim, kıskanayım tertemiz sevdalarını.
Sonra bir yağmur alsın Üsküdar'a giderken
Setresi uzun, eteği çamur katipleri göreyim
Orhan Veli'nin İstanbul'una götürün beni
Gözlerimi kapayıp dinlediğimde duyduğum
'Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa'
'Serin serin Kapalı Çarşı' olsun
Sevdiğine siz diyebilen saygılı aşıklara rastlayayım sonra
'Ağlasam sesimi duyar mısınız mısralarımda'
Deyişini sessizce dinleyeyim.
Sonra Münir Nurettin'den Mikrofonsuz şarkılar dinleyip
Ruhumu besleyeyim.

Beni 'Gecesi Sümbül, Tükçesi Bülbül kokan'
İstanbul'a götürün
Yalıların alt katlarına misafir olan oynak suları seyredeyim.
Cumbada otursun iş işlesin kadınlar
Kafesli pencerelerden ut sesleri yayılsın akşama.

Topkapı’ya gideyim sonra
Surlardan “tarihin gözleriyle” bakayım İstanbul'a
Ada vapurunda uçuşsun saçlarım,
İşportacıların emek kokan seslerini dinleyim
Semalarında uçuşan bulutlarında Fatih'ten kalma kıratın
Şahlanışına hayret edeyim,
Minareler gökyüzüne uzanıp seslensin ezanları.

Çamlıca’ya giderken
'Aşk Bahçesinin Bülbülüyüz'
Diyen üç gülüne rastlayım Yesari Asım'ın
Onlardan parasız yaşayıp eğlenmenin sırrını alıp
Heybeli'de her gece mehtaba çıkan aşıkların
Sandalına atlayım
Mehtabı seyrin zevkine bir dem de ben dalayım
Nargilelerinin dumanıyla dert paylaşanlara
El sallayım
Bir akşamda bütün meyhanelerini dolaşayım İstanbul'un
Sevdiğimi arayım kadehlerdeki dudak izlerinde
En büyük sıkıntım dedikodu olsun
'Geç bunları anam babam bir kalemde' deyip
Gülüp geçeyim.

Beni gök temizi İstanbul'a götürün
Köprüde balık ekmek yiyim
Akşam serinliğini kaynatan semaverlerinden
Bir bardak demli çay içip
Bir vapur ıslığında geri döneyim.