Tenimi yakan alev gibi sıcaklığınla bırakmıştım seni aylar öncesi
Şimdi kirli havanla mı karşılayacaktın beni
Nerde o sıcaklığın nerde o eski manzaran
Ben seni böylemi bırakmıştım
Kadınım gibi sendemi soğuksun İstanbul'um.
Hani balık ekmek yediğim o sandal
Yoksa battımı?
Gidenler hep aranırmış bunu biliyorum
Batan sevdam mı yoksa sadece hayaller mi
Kadınım gibi sendemi kayboldun İstanbul'um.
Mavi suların daha berraktı
Şimdi ise maviliğin yok artık
İnsanlar gibi sende eskidin ve kaçıyorsun
Ben alışkın değilim sessizliğe ve yalnızlığa
Kadınım gibi sendemi sessizliğe büründün İstanbul'um.
Şu mahşeri kalabalık yalnızlığımı gidermiyor
Herkes üşümüş titriyor ayazdan kalma havanla
Geldim sana pervasızca açmayacakmısın kollarını
Karanlığına bırakacaksan zaten karanlıktayım
Kadınım gibi sendemi yalnız bırakıyorsun İstanbul'um...
''Serkan,İnceliklerin ve sıcaklığın için teşekkür ederim.Güzel dostum iyi ki varsın.''
Seyfettin Bilal ÖzlükKayıt Tarihi : 15.2.2006 12:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfettin Bilal Özlük](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/15/istanbul-390.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!