Dostluğu hep sahte, sevdası bitmiş
İnsanın farkı yok köleden, kuldan
Ağacı kesilmiş, bağları yitmiş
Bir pat alamadım ben İstanbul'dan
Ne denizi gözümde, ne de adası
Fakiri ezdikçe, ezdi modası
Varımda, yoğumda çatı odası
Bir kat alamadım ben İstanbul'dan
Yıllardır içimi yakar hüzünü
Hiç gören olmuş mu güler yüzünü
Ne elma ne armut ne de üzümü
Bir tat alamadım ben İstanbul'dan.
Not:Yukarda geçen pat çiçektir
Durmuş KarakuşKayıt Tarihi : 29.7.2005 02:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!