İstanbul Şiiri - Yusuf Torunoğlu

İSTANBUL
Bir başka hal alırım ve düşerim bir çıkmaza
Yanıbaşımda ismin dahi anılsa İSTANBUL
Kendinden geçer insan bir bakınca boğaza
Bırakmazsın insanda ne dert ne tasa İSTANBUL

Avrupa bir elinde asya bir diğer elinde
Mihriabad çamlıca konuşur seher yelinde
Güzelliğinin bahsi her an dünyanın dilinde
Birçok ağızda tek laf varsa yoksa İSTANBUL

Doğruluk timsali Kab Bin Malik senin sinende
Mihmandar_ı Rasul Eyup Ensar mihman sende
Anlar insanlar hayat ne demek imiş sayende
Bir de geçmese sende saatler kısa İSTANBUL

Kimi güzeller suya resmedilir kimi arşa
Arş güzellerine sen olmuşsun bir paşa
Yükseklerden boş yer bakmıyor her daim (HZ) Yuşa
Emanet etmiş seni (HZ) Yuşaya (HZ) Musa İSTANBUL

Utangaç bir kız gibi kızarıyor Kızkulesi
Dolmabahçe ve Çırağan Beşiktaş beyzadesi
Süleymaniyeden her vakit bir müezzin sesi
Dinletir seni aya arşa ve marsa İSTANBUL

Kadıköy’e göz kırpar akşam vakti Sarayburnu
Süslenir bir gelin gibi baştan başa sahil yolu
Unutmuş Ayasofya ve Sultanamet uykuyu
Seni okumakta bir bir, her an nasa İSTANBUL

Havanda çekicilik var bu adeta bir sihir
Ey mübarek belde ey fahr-i kainattan tebşir
Dile gel ey uğrunda canlar verilen koca şehir
Söyle mayanda güzel bir iksir varsa İSTANBUL

Saray olur içinde bir yer olsa dahi varoş
Nice aşıklar senden içip meyi olmuş sarhoş
Pier Loti’de sıcak bir çay içince ve de hoş
Dönüşmez mi insan o an Mecnun Kays’a İSTANBUL

Haliç hayrandır halen Fatih’in gül edasına
Gemileri karada yürüten kurt dehasına
Nicesi ulubatlı gibi canı pahasına
Koşmuştu senle olmak için Bizans’a İSTANBUL

Birçok medeniyetin saklıdır sende tarihi
Bir fatihin var ki o hemde gönüller fatihi
Gözlerimi kapatıp dinledim seni ve dahi
Anladım seni sevmek değişmez yasa İSTANBUL