İstanbul - 2 Şiiri - Özkan Yıldırım

Bir şehir İstanbul;

Bir yanı derya drniz

Bir yanı yapayalnız

/durur ayakta.

Bir şehir İstanbul;

Gökyüzünu delercesine

Yücelir bir yandan,

Varım diye.

Bok içinde kondular

Alçalır bir yandan,

Yokoluş ve ezikliğiyle.

Bir şehir İstanbul;

Ki

Tanığıdır buyuk aşkların

Ve acıların.

Şimdilerde efkârlıdır…

Sokaklarında bir dost

/bir can

bir can dost yatar.

Vurulmuş kahpe kurşunuyla

Vurulmuş ihanet hançeriyle

Sığmaz acıları

Mavi deniz`ine.

Güzelliği

Dindirmez acılarımı,

Acılarını

Gözü yaşlı anaların.

Dindirmaz,

Dindirmaz acılarımı

Can,

Dost,

Can dostlar

Düşerken toprağa

Bir şehir İstanbul;

Ki

Nice şair`ler doğurmuştur

Güzelliği, aşkları

ve zorlu kavgalarıyla…

dolaşırım varoşlarında

şehr-i İstanbul`un

Sevdalı,, şair çırağı

…/…