İstanbul Şiiri - Fazlı Mutlu

Düşünemem seni istanbul
İzleyemem semadan seni
Yüreğim mi dayanır sanıyorsun
Yeşilin yok oluşuna
Yükselen beton duvarlarına
Sararmış denizlerine bakmaya

Artık
Sayısız tepelerin
Kokuşmuş bir haliçin
Yıldızları küstüren
Simsiyah bir seman var
İstanbul

Yazın-kışın-baharın yok artık
beşinci mevsime sahipsin
İnsanların ufak-tefekl
Çoğu aç-susuz
Mutlu bir seveninde yok

Doğrusu seni sevende kalmamış
Sensizde yapamıyorlar
Nedir bunca çirkefliğine karşın
Sensiz olamayışları

Belki ben kolay ölmem dedin
İyileşeceğini
Eski güzelliğine döneceğini
Binbir çeşit yeşiline
Denizine
Balığının kokusuna kavuşacağını
Gögsünde
Sevgilileri buluşturacağını sandın
Ama yanıldın İstanbul
Leş oldun istanbul
Mezara koymadılar seni
O kadar mı yalnızdın
Yoksa
Vasiyet veremeyecek kadar hasta...