evler yanardı,
istanbul sokaklarının
bitmeyen gecelerinde
ve sönmeye muhtaç güneşin
inadına parlardı yıldızlar,
sonra bir yelkenli ile açılırdı
içtikten sonra kaldırımlar
kimi kaybetmiş aşkını,
kimi istanbulu arardı
istanbulun içinde
istanbul sokakları
hep kendimi kaybettiğim
sokaklar,
bilmiyorsunuz değil mi?
bende yalnızım sizin gibi
kalabalığın içinde....
Kayıt Tarihi : 20.12.2000 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!