Seyre dalar insan o büyülü görüntüde
Anılarını hatırlar, hesapsız çekip gidenleri
Acılarını tazeler boğaza karşı...
Vicdanını temizler belki güneş doğarken
Ya da yeni bir aşka sahip çıkar kız kulesinin gölgesinde
Ya insanı parçalar düşüncelerle ya da insanlar parçalarını bulurlar İstanbulun gövdesinde.
Gözleri görmez belki ama o deniz kokusunu hisseder karşı koyulmaksızın.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta