Issız bir adada kalınca,
yalnız başına,
Yalnız hatıralar kalır,
gülmek için insana.
Gönlüne belki bir özlem düşer.
Özlem bir kordur,
gecelerde ansızın düşer aşığa.
Uzağında aşığı,
yahut kölesi olanın aşkına,
tek çaresidir;
her gece sevdiğinin resmine bakıp ta
yüreğinde korla uyumak.
Veya bir şair gibi,
tek gece uyuyamamak.
Halil İbrahim Deniz
Kayıt Tarihi : 4.2.2024 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!