İsmet Bora Binatlı Şiirleri - Şair İsmet ...

DÖNDÜRÜR



Mazlumun gözünden dökülen yaşlar
Cehennemde narı küle döndürür

Dünyanın çivisi çıktı dediler
Yerine takmağa gücüm yetmiyor
Kestiler, biçtiler, rendelediler
Nafile; bir türlü düzen tutmuyor.

Canı çıkıyorken altta kalanın

Ben senin derdine derman olurken
Sen benim katlime eyledin ferman
Kuş dilinden bilen Sultan Süleyman
Bir tek senin lisanını bilmiyor.

Bir günün bir güne uymaz nedense

Evvelki gün aynaya bakmıştım
Dün de baktım
Bugün de...
Hepsinde başka başka şeyler gördüm
Birinde ben vardım
Birinde sen vardın

Asırlardır yazılmış adına nice kitap
Sen ey müjdeli şehir, sen ey ilahi hitap
Bunca kahrı çekmekten biraz düşsen de bitap
Hâlâ dimdik ayakta, şahesersin İstanbul.
XXX
Altın boynuz ziynetin, Beyoğlu’ysa cinnetin

İsyan bayrağını dikti karşıma
Ne dediysem beni duymadı gönül
Her mihneti kabullendi, nedense
Bir sensiz kalmaya uymadı gönül.

Teselli aradı lalede gülde

DELİKANLIM-GENÇ KIZIM


Delikanlım genç kızım artık dön benliğine
Sahip çık miras kalan muhteşem kimliğine
Koymuyorken özünü tarihin imbiğine

Kuşlar yuva yapar ağaç dallarında
Ben senin göğsüne yuvalandım
Tut beni kollarında
Koy başımı göğsüne uyut beni
Sevdalı başım orada uyusun
Daha yakından duysun yüreğini

Sen hep öyle sessiz dur
Sancı çekerken ustan
Aramasan da olur
Sen mutlu ol yeter,can.

Sevgi neymiş,aşk neymiş

Alışkınım hasrete sen de ekle o kadar
Gülme sakın halime bugünün yarını var
Gönlümdeki yangını sağır sultanlar duyar
Bir tek sen duymuyorsun,sağlık olsun ne çıkar.

Ne çıkar ellerimiz tutuşmasın boş kalsın