İsmet Bora Binatlı Şiirleri - Şair İsmet ...

Sevdalara yelken açıp
Fırtınaya tutuldu yüreğim
Aç kollarını limanına sığınacağım
Günler biterse ne gam
Sevgim bitmez sende
Sen bitmezsin

Gözde fer dizimde derman bitse de
Gönlüm sevdalardan caymıyor Şakir
Kayıtlar yaş altmış oldu dese de
Aklım sensiz günü saymıyor Şakir.

Uykuda geçiyor bir çok saatim

Yeşil gözlerine kurban olduğum
Adını anmaya gönlüm doymuyor
Gelip geçen günde eğer sen yoksan
O günü yaşanmış günden saymıyor.

Aşkın ateşinden dumanlı başım

Sen yoksun herşey eksik
Her şey yarım buralarda
Başakların boynu bükük
Ağaçlar çiçek açmıyor
Sen yoksun
Doğmuyor güneş

Sevgimle suladığım nadide bir çiçeksin
Yollarda kaldı gözüm ne zaman geleceksin?
Hasretinden eskittim, sabrım tükendi inan
Neler çekti bu gönül nereden bileceksin.

Seninle mutluluktan uçmuştuk, göklerdeydik

Kokladığım her çiçekte
Gördüğüm her güzellikte
Senden bir iz var.
Nesin sen? Adını koyamıyorum
Beni benden alıyorsun
Bana uçmayı, bana gülmeyi

HEP ÇOCUK KAL


Öyle saf,öyle temiz,kir bulaşmamış sana
Henüz çamurlu eller yapışmamış yakana
Keşke hep böyle kalsan, kıymasalar bu cana

Sonbahar rüzgarları üşütür bedenini
Gönül akla ters düşer yaş altmışa varınca
İnanarak nasıl ki güçlü sandı kendini
Nemrut”un ateşine su taşıyan karınca.

Bir yangın başlar kalpte zamansız telaşalarla

Tanrım al benim canımı
Su gibi akıt kanımı
Eksik bırak bir yanımı
Dosta kötü demiş isem.

Çözme gözümün bağını

Ben ki, beni terk edip bir meçhule gitmişim
Boğmuşum yalnızlığın isyan eden sesini
Kendimi yok saymışım, kendimi tüketmişim
Darağacına çekip gençliğin hevesini
Tüketmişim…
Yok saymışım borcumu geçip giden yıllara