İsmet Anik Şiirleri - Şair İsmet Anik

Sen bana Allah'a ısmarladık diyorsun
Ben gidiyorum da sen kalıyorsun.
Ben sende, sen bendesin biliyorsun
Ben gidiyorum da sen kalıyorsun.

Yıllar sonra çıkıp geldiğin zaman

Sende değişik bir hal var
Zirvende bulutlar kat kat
Eteklerinde ilkbahar
Başındaki kışa inat.

Üşürsen heryer beyazlar

Gonca güle gül dedlm
Bülbülsüz gülmem dedi.
Haydi Bülbül dil dedm
Gülsüz dil bilmem dedi.
Aşk'a Meşk'e öl dedim
Aşkları ölmem dedi.

Biz bir gül ağacıyız
Kökü dalı toprağıyla
Dikeni goncası yaprağıyla
Biz bir gül ağacıyız

Biz köküz saran topraklarla

Ben kendimce Müslümanım
En büyük günahım sensin
Sevmeyi seven insanım
Günahta Mübahım sensin.

Elimde değil sensizlik

At üstünde seyyar dükkan
Rafları iki cemakan
Köyleri gezer namekan
Çerçi geldi çerçi beyler.

Çeşit çeşit şıngırdaklar

Al işte göçmen kuşlarda gidiyor
Yine yapayalnız kaldım bu yerde
Bir çınar ağacı eşlik ediyor
Bir de göl yalnız kaldığım günlerde

Sabahlar olmuyor zaman duruyor

Yürekte saklı mermidir
Ciğere saplı hançerdir
Mıh'tır paslı hatıradır
Can yakıcı eski resmin.

Tıpkı o günlerde gibi

İki yüzlüdür garabet
İçi sıla dışı gurbet
Bizi ayırmaksa niyet
Kapı ben sana küserim

Kapıyı hırsızlar çalmaz

Dertler otağ kurmuş
Sine-i kafeste
Hepsinin dermanı
Sonuncu nefeste