Ismarlanmış şiirler - yıldız-

yağmur yeni dinmiş olmalı sokagında
parke tasların ıslak, arasındaki toprak çamur olmuş
seni mavi kapılı eve almıyorlar mı yoksa
boşuna oturup durma beton üzerinde
üşütürsün hasta olursun
evde iki gün hasta yatarsın
yerine kimseyi bulamaz gökyüzü
yıldız göremezlerse yukarıda
uyumaz çocuklar
uyumam ben de çocuklar gibi.

senin bir siyah çantan var
içinde kim bilir nelerin var
bana bir daha gitme diyeceğine
çantanın içine koy al sakla
kimseler bulamasın senden başka
nere gidersen oraya götür beni

senin saçlarına biri dokunmuş
dün rüzgara söylemiştim
esmeyeceksin bir daha onun sokağında,
saçlarını dalgalandırmayacaksın diye
demek sözümü dinlememiş
gene saçlarına dokunmuş da gitmiş

senin ismin yıldızdı
ismin yüzünü belki bu yüzden parlatırdı
senin ismin yıldızdı
seni göremeyenler senden uzakta olanlar
seni görmek için gökyüzüne bakarlardı
çünkü sen geceleri gökyüzüne çıkardın
geceler uzasa gündüzler hiç olmasa diye dualar ederdim
gökyüzünde yalnız gezen yıldızlardan degildin sen
yeryüzünde bir sevdigin vardı senin

yağmur yeni yağmıstı sokagına
sana gelecek adam şemsiyesini almamıstı yanına
mavi kapılı ev de o var mıydı
o gün öylesinde mi oturmustu orada
bir soluk alıp dinlenmek içinmiydi yoksa
onun peşinden koşuyordum
yine onun izini kaybettim
bu yıldız kayıp nereye gitti
bir fırtına mı tuttu
yoksa o deli rüzgar mı alıp gitti