Bu gün haziranın 21'i
En uzun gündüzü 365 günün,
Ve
En kısa gecesi
O bitmek tükenmek bilmeyen sonsuz çınlamaların.
BEN HER MEVSİM ÖLÜRÜM, BİRİLERİ İÇİN
"Bu yaz ne yaptın"?
Diye soruyorsun ya bana
Sanki bilmiyor muşsun gibi,
Ben
Bu yaz da
hem uzağım
hem yakınım
insanlara,
hem severim çevrelerinde olmayı
hem korkarım onlardan
onlar ki insan evladıdır, çiğ süt emmişlerdir...
Ihlamur kokusu baygınlığında
Ağustosun ilk günleri
Sıcakta yalnız çocukluk kederleri
Açmış mıdır yine hüzünler biriktirilen o evin bahçesindeki
Yeşilin üstüne bezenmiş gibi sapsarı dalya çiçekleri.
Neredeyse yarım yüzyıldır bekliyorum,
Kimi büyüklerim benden daha uzun süredir bekliyorlar
Çoğu büyüğüm ise beklemiyor artık, çünkü yoklar,
Daha ne kadar bekleyeceğiz? Diye sormuyorum kendime
Çünkü epey zamandır biliyorum
Ölen insanlar
Birbirlerine benzerler,
Çünkü artık yokturlar.
Bu arada birileri
Ne paralar kazanıyorlar,
Ne hayatlar yaşıyorlar
Ve ne güçler katıyorlar güçlerine,
Sen
Bir kuş gibi hafif olsam,
Söylenmiş
Ve söyleyecek hiçbir yalanım olmasa,
Ağırlığında değil,
Hafifliğinde yaşasam hayatı
Aklımın ve ruhumun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!