Dostlar bizi kara günde,
Dost diyerek unuttular.
Dipsiz kuyu inlerine,
Dost dediler sarkıttılar.
Kimi baktı yüzümüze,
Sırıtarak dostum dedi.
Gözlerimden dökülen yaş,
Zülüflü saç sürmeli kaş,
Eğilmeyen endamlı baş,
Hak yoluna feda olsun.
Damarımda dolanan kan,
Gövde bacak,omuz ve yan,
İnsanların arı gerek,
Süzülmüşü pakı gerek.
Kardanbeyaz akı gerek;
İçyüzüyle,dışyüzüyle...
Dünya yüzen bir gemi,
Biz ise adsız çoban.
Paramparça yelkeni;
Aman Allahım aman! .
İnsan eşya peşinde,
Sürünmede her aman.
Hangi iyi gelipte tutuverir elinden,
Fıkırdayan mikroplar,bırakır mı belinden.
Ciğerine işlemiş,kemirirler içini,
Bırak artık diyorum,bağlandığın sicimi.
Niceleri bağlıydı senin gibi sicime,
Tüy kadar hafif geldi,sakladığı kinine.
Pamuktan deryayı katıp önüne,
Sel olup akıpta,geçer bulutlar.
Bir başka diyarda hasret eşine,
Kavuşmak aşkıyla koşar bulutlar.
O yayla benimdir,bu tepe senin,
Bize lazım değil kirli umutlar.
Usuzca ''salon''da;
''Türbün''ler bomboş.
Saatler şaşırmış,
Yarış ediyorlar.
Akrep süratlice,
Yelkovan başıboş.
Hani ne söz vermiştin? .
Bu gün unuttun.
Hangi yüzle el açıp,
Yalvarıyorsun...
Heybetlice görünen,
Kara buluttun.
Su seslerini hep kulak zarımda,
Her nefesimde ben, duyar gibiyim.
Atomlar oynaşır hücre dağımda,
Beynimi ağzımdan,kusar gibiyim.
Ne felaketmiş bu,başıma gelen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!