İsmail Süklüm Şiirleri - Şair İsmail Süklüm

Yalancı vuslatlara koşturmaktan yoruldum,
Ayarlarım uymuyor zamanda akan hıza.
Ahu gözlü periye sanırsın ki vuruldum,
Say ki dünya güzeli, ne selvi boylu kıza
Ben doğuştan aşığım; hilal ile yıldıza!

Saf saf iner melekler yeryüzüne dağılır,
Ey Kadir aydır beni; içim zandan arınsın.
Fecre kadar esenlik gönüllere sağılır,
Ey Kadir aydır beni; ümitlerim barınsın.

Aşkla çarpan yürekler, alev alev yanarken;

Beynimde şimşekler
Hemen çakınca;
Kalbim atmaz olur
Dünya serseri.
Bir saniye susuş,
Göğe bakınca;

Kuşatma var gecede,
Putlaşan bir el gibi.
Yıldızlarsa perdede,
Öfkelenen sel gibi.

Akıp gider ummana,

Ağlama sen çocuğum,
Bak dışarda kar yağıyor.
Sil o gözyaşlarını,
Ne olur sil.
Ağlatma benide...

Bir paket sigarayla,
Kurum tuttu boğazım.
Buronşlar şişti şişti,
Bolonlaştı boğazım.
Ciğerler pas kapladı,
Yetmez oldu nefesim.

Her akşam uzakta kendi kendime,
Kurulur beynime,vurur şiddeti.
Bir öfke yumağı düşer içime,
Çözülmez çözemem...SILA HASRETİ!

Ne dalgalar sussun,nede fırtına,

İnsanlık denen şeye,
Teskere mi verildi.
Kokuşmuş nefsiyata,
Akbayrak mı çekildi? .
Kader denen mefhuma,
Karşı durmak ne çare.

Bu dünya var edildi,
Çırılçıplak bir kaya.
Nasıl oldu zamanla,
Döndü münbit tarlaya.
Bir tohumla yeşerdi,
Filiz sürdü nebatlar.

Zamanın gemi olsa;
Çevirsen tersyüz geri.
Kameralar kaydedin
Olayların seyrini...
Nokta için menfaat
Fırsatı kollayana.