İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Oyuncağın kayıp etmiş çocuğum,
Ağlarım, sızlarım kimse bulmuyor.
Biliyorum belki biraz uçuğum,
Kime el verdimse bende kalmıyor.

Çok çileler çektim katlandı yürek,

Görürüm ki koca Dünya dar gibi
Ekenine bakıp çölden ibret al!
Kusursuz güzellik olmaz der gibi
Dikenine bakıp gülden ibret al!

Emrinde kâinat, sayısız cansız,

Sevinsin güçlüler üzülsün garip,
Son yıllarda her şey oldu acayip,
Katil eli ile kahramana ip,
Çeken kına yaksın adalet öldü.

Kahramanlar ölmez ne ip ne gazla,

İki bin sekizin temmuz ayında,
Akşam vaktiydi Kabaklar Köyü’nde,
Bir çığlık koptu Kocayer Sayı’nda,
….Koşup vardık ki taş düşmüş başa,
….İşin neydi taşla ah Gelin Ayşe!

Hele bir sakinleş kızma millete,
Boyun eğme öfke denen illete,
Kendini bilenler düşmez gaflete,
Eşkıyası varsa erenler de var.

Dalanı gördükçe haince düşe,

Alev alev kıpkırmızı dudakların,
Mezarım olsun razıyım ben.
Kızıl kor yığını yanakların,
Cehennemim olsun razıyım ben...

Uzattığımda ellerimi sana,

Usandı gözlerim gördüğüm şeyden,
Tiksindim yalancı ağadan beyden,
Doğru söyleyenler kovulur köyden,
İnsanlar yalanın peşinde koşar.

Açlıkta gizlidir görünmez hile,

Sırtını dayama bakıp görmeden,
Köksüz ağaç çabuk yıkılır dostum.
Tepesine çıkma aklın ermeden,
Bedenin toprağa çakılır dostum.

Kökü sağlam ise daya sırtını,

Melek gibi temiz olsan da bile,
Dua et bu gece Berat Gecesi.
Kur-an oku namaz kıl huşu ile
Dua et bu gece Berat Gecesi.

Rahmet kapıları açık bu gece,

Bunlar Cin Hoca’dan türemiş hatip,
Her türlü duyguyu istismar edip,
Dıştan hatır içten kindarlık güdüp,
………Yağlaya yağlaya dengin buldular,
………Ağlaya ağlaya zengin oldular.