İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Herkes Ay’a gitmiş sense Mersin’e,
Görüyorum işler dönmüş tersine,
Diyorsun ki bana “akıl versene”
Birazcık aklım var ben kullanırım.

Denize düşmüşsün yılan ararsın,

Yalan dünya seni hiç soldurmasın,
Nergis de güllerle açsın isterim.
Kâbus dolu günler yaşamayasın,
Ağlayan gözlerin gülsün isterim.

Bir damla yaş görsem gözünde,

Hele bir dur dinle sonra yine git,
Son sözümü duyup bilmeden gitme!
Seni sevdiğime tüm dünya şahit,
Yaşanan anları silmeden gitme!

Söyle ayrılığın bizle işi ne?

Sevgi olmalı her niyet,
Sevgi ile yaşamalı!
Sevgi bulunmaz bir nimet,
Sevgi ile yaşamalı,
Bu insanlığın kuralı!

Seni arıyordum yerde, denizde, gökte,
Seni arıyordum bin bir çeşit çiçekte,
Seni arıyordum hayalde, gerçekte,
Meğer içimdeymişsin de haberim yokmuş…

Seni arıyordum her canlıya sorarak,

Baki kalacağım diye düşünme,
Hesaba çek kendi kendini dostum!
Senin şeytan ile şerle işin ne?
Hesaba çek kendi kendini dostum!

İlim farzdır oku, öğren her şeyi,

İçime kor ateş düşer,
Seni bir an göremezsem!
Kalbim hasretinden pişer,
Seni bir an göremezsem!

Şimşekler çakar beynimde,

ÖLÜNCE İNSAN OLDULAR
Yaşar iken taştan taşa vurulan,
Eseri horlanıp kalbi kırılan,
Her sözüne inat karşı durulan,
İnsanlar ölünce insan oldular.

Gözlerinde aşkın ateşi mi var,
O nasıl bakıştır göz ettin beni.
Tutuşan gönlümü söndüremez kar,
Bu nasıl yakıştır köz ettin beni.

Duygularım sökün eyledi dile,

Yazın çöl sıcaklarından kaçarken,
Çekilmez kışların zemheri ayında,
Çıplak ayakla karlara basarken,
Çılgın hayaller kurardım.
… … … … … … … …
Kar, yollarımızı kapatmasa,