İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Sen, öyle bir kaynaksın ki,
Dünyama sevgi yağdıran…
Sen, ufkumda Güneş’sin,
Dünyamı aydınlatan.

Sen, işittiğim gördüğüm,

İçinde birazcık insanlık varsa,
Dostluğa uzanmış ele kıymet ver.
Kahrolma kardeşin kuyun kazarsa,
Çevrende insan çok éle kıymet ver.

Her mevsimde güzel açar çiçekler,

Oynattım aklımı kırkından sonra,
Tatmadığım aşkı yaşıyorum ben.
Kötü talihimi attım kenara,
Mutluluğa doğru koşuyorum ben.

Sonunda gülecek şu kara bahtım,

Bu dünya fanidir gelen göçecek,
Dünya da hak için yaşamaya bak.
Ölmem deme her kul mutlak ölecek,
Dünya da hak için yaşamaya bak!

Sonu yoktur sonu çalıp çırpmanın,

Bırak cehaleti vatanını sev,
İnsan vatanına düşman olamaz.
Vatan özgürlüktür sana bana ev,
İnsan vatanına düşman olamaz.

Vatan dediğimiz toprak parçası,

Kuruyan ağaçtım sarıydı yaprak,
Su kaynağım oldun Alyüzlüm bana.
Düşmemi beklerken şu kara toprak,
Dayanağım oldun Alyüzlüm bana.

Umudum tükenmiş dünyam karaydı,

Seni ilk gördüğüm günden beri,
Aşk ateşin yakar içimi.

Kalbimde incecik tüter bir duman,
Seni düşünmeden geçmiyor zaman.

Yeni açmış goncaların,
Burcu burcu kokuyorsun.
Bahar gelmiş bağlarına,
Çiçek çiçek coşuyorsun.

Akar Kevser suyu sende,

Güneşi oldun gönlümün,
Menekşem, menekşe gözlüm!
Baharı oldun ömrümün,
Menekşem, menekşe gözlüm!
.............Açılırsın kuytu yerde,
.............Her gecenin seherinde,

Sevda çarptı beni perişan halim,
Bu dertten kurtarmaz şöhretim malım,
Ne iyi olurum ne gelir salım,
....Derdimin dermanı sevdiğim yârdir,
....Onsuz yaşam haram, dünyamız dardır.