İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Çıkıyorum kalbinden,
Seni sana bıraktım.
Gidiyorum gönlünden,
Seni sana bıraktım.

Çok çektirdin bana çok,

İki nefes arası,
Ansızın gelir ölüm.
Yoktur büyük küçük sırası,
Ansızın gelir ölüm.

Her daim tetikte ol,

Şu divane gönlüm sevdana düştü,
Açan tomurcuğun gül olmadan gel.
Yaralandı kalbim aşk delip geçti,,
Yalvaran yakaran dil olmadan gel.

Dayanamam sensiz sürerse hayat,

Gönlüm arı gibi kondu çiçeğe,
Uçmak istiyorum uçamıyorum.
Gülün mis kokusu doldu yüreğe,
Saçmak istiyorum saçamıyorum.

Renk cümbüşü sardı masum yüzümü,

Annelerin aşkı sevgi pınarı,
Babanın dünyada en kutsal varı,
Kimisi gül çiçek kimisi arı,
Her ailede özel olur çocuklar.

Oynarken bahçede evde üç beşi,

İnsanlar tanıdım ak kuzu gibi,
Bunlar düzenin can, has adamıdır.
Efendiye bakar aç tazı gibi,
Bunlar düzenin can, has adamıdır.

Senin ile senci, benimle benci,

Be hey vicdansız yar, be hey vefasız!
Arayıp sormazsın dargınım sana.
Bir günüm geçmiyor dertsiz cefasız,
Yaramı sarmazsın kırgınım sana.

Yola saldın sevda koyup azığa,

İnsanlar azıttı düzen bozuldu,
Edep zincirini kıran kırana.
Asalet adalet toz duman oldu,
Kadını çocuğu vuran vurana.

Ahlaki değerler yerde sürünür,

Atatürk okul yolunda
Çantası vardı kolunda,
Çalışkandı okulunda,
………….Ben de çok çalışacağım,
………….Ben, Atatürk olacağım!

Elden gelen öğün karın doyurmaz,
Sen sen ol ey oğul ele güvenme!
Sırrını yabana yürek duyurmaz,
Aşikâr edecek dile güvenme!

Gücüne güvenip zayıfı ezme,