Bir gün ölürsem ansızın,
Beni öldüğüm gün unutun.
Beğenmemek gibi bir lüksüm yok,
İçine koyun beni eski püskü bir tabutun.
Gözyaşı da dökmeyin ardımdan,
Mezarımı altına getirin bir bulutun.
Bir kör kuyudayım Yusuf misali,
Karanlıkların en zifirinden.
Omuzlasalar bu yükü,
Tahammül edemez gökyüzü,
Dağlar oynar yerinden.
Şakayla karışık, yarı ukala,
Ölümden sonra hayat var mı dedim, hamala;
Yere bıraktığı yüklerini aldı sırtına,
"Onu gidince görürüz de..." dedi,
"Ölümden önce hayat var mı?
Sen ondan haber ver bana."
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!