bir yakamoz akşamı gönlüme düştün.
maviliğin avcumda bir ahenk gibi.
bir sabah yar sen bana göçtün
sessizliğin içimde kıyamet gibi
çılgın sevada
kaç karayel estirir o soguk nefeslerin
gerçek dışı bir gülüş bir ateştir gözlerin
tarihi sandukadan gizli bir ruhtu sesin
tozlarını almalı o lahit bakışların
kapatmalı gözleri en soluksuz rüyaya
Ben sokakların mavisi
Her gece bu şehrin
Çıglık bekleyicisi.
Ben sokakların mavisi.
Halkın sevğilisi.
Dedim geleyim ateşine kor olmaya.
Dedi dur özümde dem tutmalı bu maya.
Dedim sana ilaç olacak merhem benim.
Dedi yaramdan lezzet aldığım elemdeyim.
Dedim sevilirmi keder gam ve hüzüm.
Dedi bunlardır benim özüm.
denizlerin çaldıkları
şu şehrin denizleride olmazsa;
yandımı dertleşeçegin sahilleri
vefaasız sevdaları çekilirmi?
limanlera düşmanım
hep bende olanı alır
Sana denizi olan bir şehiren sesleniyorum.
Aşkın diri olduğu bir şehirden.
Seni sevdiğimi bu şehrin tüm sokakları biliyor.
Ama sen susuyorsun.
Bu sukunetin beni öldürüyor.
denizi olan şehirden
sana denizi olan bir şehirden sesleniyorum
aşkın var oldugu bir şehirden
sen hiç martıda görmemişindir
bir şiirinde yoktur seni anlatan
belki hiç sevmemişindir
deydimi özünde büyüttüğün şu çiçekleri.
bir gün aşkın mezarlığına gömmen.
deydimi hayat denen şu zamanını.
bensiz geçirip de acı ile övünmen
diriliş
zilletin sokagında biçare yürüyen insan
baharlar geldi bak yeşersin tahta asan
göreceksin gerçegi bir damla yaş akıtsan
anlamak yaşamaktır sende bilip anlasan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!