Gel ey hüzünlü
Bağrımın şehrine
Doy ey hüzünlü
Ömrümün bestesine.
Gül ey hüzünlü
Güllerin ahengine.
HÜZÜN MEVSİMİ
sonbahar
son umudum son rüzgar
kestane kokulum
iklimlerinden sogudugum yar
yüregine her dokunusunda
Ne şehirler bilirim şehrine küstüğüm.
Bir gece başka diyarlara göçtüğüm.
Ne insanlar bilirim ekmek gibi su gibi.
Kimi karpuz değilki görülsün içi...
içimi sadece acıttın
sorun yok zaten alışmıştım
bir sigarayla duman olur gidersin
bir şarkının ritmine karışıp bitersin...
herkez tatmıştır ihanetin soğuk yüzünü.
nankörlükle yoğrulmuş ihanetin özünü.
bazen gül açar bazen kirdir her yanı.
ondandır dostum aşkını dostunu iyi tanı.
Ah şu ümit ve korkularım.
Ah kırılgan yanlarım.
Gelirsen bir bahane söyle
Ben nasıl olsa inanırım...
FÖN RÜZGARLARI
ben varlık denizinde heyecanlı ve biraz acemice seyir eden bir inci avcısıyım
bırakılan aldatılan terkedilen kırıkmı kırık bu yalancı dünyada
sonsuzluğa ve yalnız sonsuzluğa bakan
siyah bir ceylanınki kadar siyah
o nemli gözlere vurulan bur inci avcısıyım
soguktur uludağın yamacı..
sağolsun testimi boş borakmaz hancı.
içerdim bir odur benim derdimin ilacı.
bir itim var o bile benle davacı
sen beni sevmezdin bilirdim.
Allahım senden başkasından istedme.
Kimse de yok bir gram vicdan.
Ya rab beni bir zalime rüsvah etme.
Göysümde varken buram buram hicran.
istemem
istemem rüzgarsız gelmeni
istemem deli yanlarını yitirmişsen
kaybetmişsen cazibeni
bana boş bir bakışla gelme
fırtınalarını ver
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!