AVUCLARIN
Avuclarındakınden ver bana
Yıtırılmemıs saflıgıyla herseyın
Sonsuz arzuları senı ver bana
Kımseye dokunmamıs ve yasanılmamıs bu avare duyguların tek sıgınagı olanbu cılgın yuregım
sana nekadar muhtac bır bılsen
sen kirlenmiş ellerini getir.
ben beyaz yüregimde yıkayayım.
sen tüm bahanelelerini getir.
bir çocuk gibi hepsine inanayım
BANA MUTLULUK YAKISMIYOR
gozlerım gur sesım
artık cıkmıyor
dudaklarımın arasından
olmuyor..olmuyor..
Yıllanmış şarbıma sevgini koy.
Gel bu gece muhabete doy.
Sana hislerimden güller getirdim.
Anlamsız bu savaşı artık bitirdim...
her insan bir çiçek severmiş.
ben seni gördüm begonyam
kimse o çiçeğe benzemezmiş.
ben tek seni sevdim beğonyam..
gecen ne kadar toktur bensiz.
gündüzün ne kadar mutlu.
aşkın manası yoktur bensiz.
bayramın ne kadar kutlu...
bir kadın
bir kadın düşlüyorum;
sahipsiz taylar kadar asi
nisan yoğmurları gibi deli
duruşu çizilmesi imkansız bir resim
en tükenmiş anlarda bile asil
SEN HEP OLMALISIN
bir sabahımız olmalı ve sen olmalısın
toprağın en güzel mahsulü tenin
yol aldıkça kaybolduğun ruhun
gecenin koyuluğunda demleşen muhabbetimiz olmalı
sen anlatmalı ben usul usul dinlemeliyim
BİR ŞAİR AĞLIYOR
Mürekkebin beyaz bir sayfaya derdını döktugu gunlerde yazmıştı
Tum bu duyguyla yogrulan siirlerı
Bunlar kıtapların yuzkarası siirlerı dıyor
Nedendır bılınmıyor belkıde sadece için dokuyor
Bır saır aglıyor
bitmemeliydik
en ıssız yıldızları avladık
titrekti ellerimiz mavera
en sahipsiz isyanlar sendeydi
bilinmeyen türdendi çiçeklerin
kaybetmek en büyük korkuydu seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!