İsmail Hayal Şiirleri - Şair İsmail Hayal

Adalet varsa eğer hakikat yol bulursa,
Mizan elbet kurulur Hak'tan yana olursa.
Mazlum umut içinde yolu doğru bilirse,
Dünya o zaman güzel insan o zaman insan.

Merhamet varsa eğer hem savaşlar bitecek,

Mevlana atamız gönül limanı,
Dört kitap da yazar böyle imanı.
Yeise düşüp de kesme gümanı,
Türk’ü ve Kürt ile kardeş olmuşuz.

Anadolu desen bizler nakışız,

Bu günah ki bizim bu vebal bizim,
Filistin içimde dinmeyen sızım.
Ölümdür besbelli bu alınyazım,
Kundağı gül kokar gözü Leyla’nın.

Ne vicdanı varmış ne de izanı,

Kuşakkaya yaslı zirvesinde kar,
Zemheri gönlümde hikâyesi var.
Bir vargit çiçeği gül çehreli yâr,
Yücedir dağları memleketimin.

Tandırın isi var nasır elleri,

Kalbin yapısı çöker, aşkın adı merhamet,
Taptuk kapısı çeker, meşkin tadı merhamet.

Hakk’a varan yolların, aslı özü merhamet,
Hakk’ı soran kulların, yaşlı gözü merhamet.

Kâfidir yediğin içtiğin yeter,
Yukarın şişhane aşağın beter.
Ve rızkın kesilir nevalen biter,
Ne zaman doyarsın doy artık nefsim.

Dünya nimetine makama taptın,

Altmış dokuz senesi Gümüşhane ilinin,
Demirören Köyü'nde hayat buldu bu ömrüm.
Annemin yüreğime dokunan o elinin,
O büyük şefkatinde hayat buldu bu ömrüm.

Yalınayak perişan ağır ağır yürüdüm,

Ömür dediğimiz besbelli yalan,
Kurulu bir saat zamansız çalan.
Bir hüzün masalı geriye kalan,
Beşikten tabuta bir nefes imiş.

Ömür dediğimiz aha bu işte,

Gencecik fidanlar koptu dalından,
Zemheri gönlümde can Sarıkamış.
Melekler tutacak senin salından,
Zemheri gönlümde yan Sarıkamış.

Üşüdü cümleler heceler boğuk,

Pusatlar sıyrılmış kılıçlar keskin,
Cennettir ödülü bu nurlu aşkın,
Teselli ötede simalar küskün,

Firdevsi cennete şehit yazmışlar.
Cenneti şehide eşit yazmışlar.