Gücün varsa seversin,
güçsüzün sevmesi yavandır.
Her an gidebilirligi üstünde olur,
Güçlü severse de
gücüne güç katacağını zannetmesin
birgün sende mutlak acıyı tadacaksın,
Bi heves kapının kolunu tutmuştum,
tam da açacakken bir ayak sesi duydum,
irkildim birden.
Bayım sen mi ğeldin?
Ses vermemişti yokluğun
Benim sol cebimden ölüm,
sağ cebimden hüzün eksik olmadı.
Sabah ayaz olurdu hava,
ben korkardım elimi cebime sokmaya
ölümü kabullendim sol elim cepte,
hüznü kabullendim sağ elim cepte.
Ne insanlar gördüm aşkı kurgular.
Ben vurgulamayı severim, aşkı gözbebeğinden kalbe nakşederek...
Hediye ettiğin nazarlık hala duruyor başucumda,
bu gece tüm cümlelerini yastık altı yaptım,
her konuşman bir eylem haline geliyor
göz kapaklarımda
Kıyafetlerim hala sen kokuyor,
Veresiye girdiğin bu yüreğe
bir hayat borçlusun.
Daha borcunu ödemeden,
nereye gidiyorsun,
iki gözüm şahit tutuldu
inkar çabalarına,
Uzayıp giden bir rayın kopmasıydı yalnızlık.
Seyahat halinde olan hayatım,
silahın iğnesinın kapsüle temas etmesi ile
fırlayıp giden mermi çekirdeği kadar hızlıydı
raydan çıkması.
Artık raydan çıkmış bir hayatı yaşıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!