İsmail Emre Şiirleri - Şair İsmail Emre

O Dostu kaplamış deri
Böyle yapmış gönül eri;
O yola gitmek istiyen,
Ölümden hiç durmaz geri.

Bellisizdir onun izi, (1)

Aşk bize geldi yine,
Yönünü döndü yine;
Cebrail 'Burak' verdi;
Âşık olanlar bine.

Sen seni gör Burakta,

Ateşten gömlek giydik,
Bu acıyı biz bildik;
Biz bu aşka yanınca
Yaradana can verdik...

Öldürmeği dilerdin,

Lâzım değildir melek,
Senden etmek (1) biz dilek;
Bu bizim yandığımız:
Cânân! biz seni bilek. (2)

Gidersek, geri gelmek, (3)

Nolur, âşıklar nolur,
Yananlar Hakkı bulur.
Hakkı bulan âşıkın
Bütün kanı su olur.

Biz seni bulsak nolur...

Aşka ettik müracaat,
Canım, yakmağa ne hacet...
Ben sana âşık olunca
Her taraftan buldum necat.

Görünce yaktın sen beni,

Gelin, yemek yiyelim
Hamdülillah diyelim;
Ateşten gömleğim var,
Hep beraber giyelim.

Kolay kolay görülmez,

Döğerlerse sen kayırma,
Suçumu yüzüme vurma,
Ben bu ölüme razıyım,
Sen beni senden ayırma.

Bu söylenen sözler, gerçek...

Âşık isen Dosta var,
Tûr'a döndü dört duvar;
Gözünden akan yaşı
Ona ver sen, o sular,

Gözlerinde var mı nem,

Aşk bize oldu ilham,
Onu bize verdi gam,
Güzel ile doludur
Yeşil boyalı hamam.

Hamam yeşil boyalı;