Bizi düşle sevgilim
Şeker tadında gülüşlerimizi
İçten içe bakışlarımızı...
Şiirler yazsam bize
Defterler eskitse kalemimizin mürekkebi
Bu şehir kalkıp gelebilir mi sana
Aşkla..
Ya ben? Ya sen?
Ben çocuklar gibi oyunlar oynamadım belki
Belki bu yüzden biraz ağır yüreğim
Burada çok şey değişti sevgilim
Hiç görmediğin bu şehir artık daha güzel
Sanki sen dolaştın sokaklarında
Ayaklarım ayaklarındı
Gözümün gördüğü her güzel şeyde sen varsın
Gözlerim gözlerindi sanki...
Geceye-
Yok mudur o güneşi karartan
Geceyi savuran
Kum tanesi kadar kalabalık
Bir dalganın alıp götürdüğü
Bugün kapkaranlık gökyüzü
Güneş sönmüş sanki
Bahar değil miydi, yoksa yaz mıydı?
Bir kaç gri kelebek
Bir kaç kuru yaprak
Her yerde, her şey de karşıma çıkarıyor kader seni, bilmiyorsun
Bir kış meyvesinin kabuğunda
Kokusunda
Tadında
Acı bir tat damaklarımda
Soyulmuş, çırılçıplak
Çiçekler açmıştı yüreğimin katı sarsıntıları arasında
Sen ay ışığıydın gece yürüyen gölgelerin adımlarına
Gözlerin dalgası denizlerin yüzüme çarpan
Ellerin yapraklarını dökmüş gül ağacı
Saçların sarmaşık bezeli simsiyah duvarı
O sensizliği, sessizliği
Zaman gözlerinde erirken
Kaybolmuşluğun o soğuk hissinde
Biraz kırgın mısın ne
Şehrin ayazı iğnelenirken tenimde
Ben sadece sana fısıldadım baharı
Mesela gökyüzü susuz kalır
Dökerken yapraklarını ağaçlar
Bu kuraklık neye gebedir bilinmez
Bir çiçek açar, ta uzaklarda
Suyunu getirir rüzgar
Döker, bir uca salınmış köklerine sevdanın.
Yalan dolan bir fotoğrafın izinde
Kaybolmuşluğunu arıyorum ruhumun
Eskimiş çizgilerinde yıllarını sayıyorum
Bir köşesi yırtılmış
Sonra
Siyah beyaz bir gerçeğin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!