Islanmış Dürüm Şiiri - Bahattin Yarıcı

Bugün yine şehrin sokakları
Islanıyor pervasızca yağan yağmurdan.
Ve ben ağlıyorum gizlice,
Loş sokaklarda, Varna önlerinde, sahillerde…
Senli hayaller kuruyorum sonra.
Ahmet Bey şikayet ediyor yağmurdan.
Ben buğulanmış bir camın arkasında
Buğulu hayallerle avunuyorum.
Annem, çay ister misin, diyor.
İstiyorum, içim ısınıyor.
Sonra sevgililer geçiyor
Bomboş sokaktan ya da
Bir adam koşarak
Çıkıyorum ben de sokaklara.
Deniz yine delirmiş yine bozgunda.
Sahile vuruyor durmadan.
Ben oturuyorum sonra
Denize en yakın iskemleye.
Islanmış dürüm yiyorum ıslanırken.
Ve daha sonra boş sokaklar benim
Uzun geliyor bu sokak ömrümden.
Yürümek istemiyorum
Biliyorum eve gidersem bu buğulu hayal bitecek.
Ve hayallerden kopuyorum bir işçinin feryadıyla:
Simit diyor, simit…