Cennet'in dünyaya,düşmüş gölgesi.
Efendimden geldi,müjde belgesi.
Yeryüzünde Türk'ün,övünç simgesi.
Mü'mini bol,İslam'ı bol İstanbul.
Cennet anahtarı gören elinden.
Müjde Efendimin O gül dilinden.
Almak için gelmiş,Yesrip şehrinden.
Eyyüp el ensari (r.a) sende İstanbul.
Kimler yanmamış ki,Aşk-ı narında.
Nice yiğit yatar senin bağrında.
Daha hayatının ilkbaharında.
Fatih Sultan talip sana İstanbul.
Seni feth eden O,güzel asker'in.
Cennet'e koşuyor ölen nefer'in.
Dünya tarihinde eşsiz zafer'in.
Hadislerle sabit senin İstanbul.
Evliyalar şehri senin bir ismin.
Başka yok dünyada bir tektir cismin.
Her gözde aynıdır camidir resmin.
Müslüman Türk yurdu güzel İstanbul.
Semasında nazlı İslam sancağı.
Sanki merhametli ana kucağı.
Buluyoruz sende aynı sıcağı.
Bize yurt ve yuva oldun İstanbul.
Surre alayını Mekke'ye salan.
İslam sancağını eline alan.
Allah Resulünden hatıra kalan.
Kutsal emanetler sende İstanbul.
Parayla değil ki canla değerin.
Şehit olmuş nice kadının erin.
Müslüman'ım diyen bilsin ederin.
Mirassın bizlere dünden İstanbul.
Engindir göklerin kuşlar uçuşur.
Aşkın ile yanar,bağrım tutuşur.
İki kıta gelir sende buluşur.
Allah'ın lutfusun bize İstanbul.
Milyonlar yaşıyor hergün üstünde.
Huzuru buluyor senin göğsünde.
Kısmetin açıktır dünde bugünde.
Altındır toprağın taşın İstanbul.
Kayıt Tarihi : 18.2.2007 15:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!