Isındığım Yağmur Şiiri - Aslan Aslan

Sen gelirdin…
Ve ben sonbahar yaprakları gibi
Dökülürdüm sana.
Sen gülerdin…
Ve ben bir nehir gibi akardım yüreğine doğru…

Bir şehir vardı
Ve o şehre yağmur yağardı.
Senin yağmurun ve benim şehrim…

Soluk soluğa yaşadığım bir gece,
Üşümediğim bir sabah,
Ve aç olamayacağım kadar yıldızlar sunardın bana…

Dostluğun ikliminde yaşıyorduk.
Yiğitliğin kitabından ezberlemiştik yoldaşlığı.
Sesimiz dağların doruklarında yankılanırdı.
Ellerimiz zafer işaretlerinin çığlıklarında birleşirdi…

Aynı gecelerden dokunurduk sabahın seherine
Ve aynı hüznün metanetini paylaşırdık seninle.
Yalnızlığımın oltasına takılırdın
Beraberce karışırdık kalabalıklara.

Sen yağardın…
Ve ben yağmurlarında ısınırdım…