İsimsiz melekler Şiiri - Meczup Müntehir

Biz, sesi kısık bir milletiz
Ne şerefimiz ne haysiyetimiz
Biz,sesi kısık bir milletiz
Ne etik duygular ne ahlaklı vasıflar

Duruyoruz öylece
Yaptığımız bir şey yok
Durmak ve yalancı ağıtlar;
Yaptığımız bir şey yok

"Ölmek istemiyorum!"sesleri yankılanır
Şu memleketimin kimsesiz sokaklarında
Hep aynı senaryo oynanır
Hep aynı sonla bitmekte

Yoruldum ben artık
Ölümün arkasındaki gözyaşlarından
Cânileri adam saydıran
Takım elbise,kravattan

İçimde soğuk bir yankıdır
Şu isimsiz melekler
Çocuğunun gözleri önünde
Vurulan anneler

Kimsesiz kalmış
Körpe hayatlar
Gözlerimizin önünde
Kayan yıldızlar

Ne zaman duracaktır
Söyleyin bu akan gözyaşları
Ne zaman unutulmaz
Şu isimsiz melekler