İtalya-İrlanda kökenli İspanyol şair, oyun yazarı ve ressam. İspanya İç Savaşı (1936-39) sonrasında yurt dışına gidinceye değin etkin bir siyasal yaşamı olmuştur.
Madrid'de resim öğrenimi gördü ve ressam olarak belli bir başarı elde etti. 1922'den sonra şiir yazmaya ve bunları çeşitli dergilerde yayımlamaya başladı. İlk şiir kitabı olan ve doğduğu Cádiz bölgesinin deniziyle ilgili anılarını dile getirdiği Marinero en tierra (1925; Denizci Karada) ulusal bir ödül kazandı. Luis da Góngora'ya XV. yy cancionero'larına hayran olan Alberti, ilk ...
Hiçbirimiz bilmiyorduk gizli karanlığını karatahtaların,
neden uzakta görünürdü dilimlere bölünmüş küre, bilmiyorduk.
Ama bildiğimiz şeyler de vardı:
her şeyin çevresi yuvarlak olmaz geometride,
ay tutulması aklını karıştırır çiçeklerin
ve kuşların uçuşunu hızlandırır.
Kimsin sen, uzaklardan çağıran beni
korkular içinde, ses çıkarmadan,
o ürkek ve sessiz rüzgârlara
sessizce adımı ünleyen?
Kimsin sen, niye bağırıyorsun,
Onlar ne biliyorlar senin hakkında?
Onlar seni tanımıyorlar,
Ya da çok az tanıyorlar.
Her gün sana söyleyip duruyorlar
Vatanın yalnız kendileri olduğunu,
Yanıldı bu güvercin.
Bu güvercin yanıldı.
Güneyi seçti, kuzeye uçmak için.
Buğdayı su sandı.
Yanıldı bu güvercin.
Olur ya, belki ben
Bu yüzyıldan değilimdir.
Gelecek olandan belki,
Veya geçmişte kalandan.
Sesim karada ölürse,
alın denize götürün,
kıyıda öylece bırakın.
Alın denize götürün,
ak bir savaş gemisine
Oturmuş pembe kızcağız,
kucağında
çiçek gibi atlası
açık.
Görüyorum balkonumdan
O giden sensin
sensin beni taşıyan,
beni bırakan o deniz
Dalgada ara beni
Biliyoruz sevgilim, şimdi
çevremizi saran şu görünüm
uyumuş gibi, ölmüş gibi;
ağaçların akıllarında bir şey kalmamış,
ve geceler çekip gitmiş unutuluşla,
kendilerini güzel kılan,
Deniz. Deniz.
Yalnız deniz!
Neden getirdin beni, baba,
sen bu şehre?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!